Sunia właściwie jest trikolorowa: biała w czarne wzory z dodatkiem beżu pod pyszczkiem i na kuperku. Ma piękny biały wykrzyknik od czubka noska do czoła. Jest bardzo odważna i groźna - zaprzyjaźniła się już z Szamanem i nie ustępuje mu we wszystkich głupotach na krok: atakuje go, poszczekuje, gryzie. Wygląda przekomicznie kiedy tak się złości: mała kulka na krzywych łapkach z zadartym ogonkiem. Matki potrzebuje już tylko w celu dopieszczenia się przy sutkach, kiedy zasypia no i oczywiście do zabawy.

29.11.03 r. Bromba znalazła swój dom. Mieszka teraz na moim osiedlu z rodziną pani Iwony: mężem Andrzejem i 13 letnim synem Kamilem. To właśnie Kamil marzył o psim przyjacielu. Kiedy weszliśmy do mieszkania pani Iwony z wesołą Brombą Kamil oniemiał ze szczęścia. Bromba przyjęła zmianę miejsca i opiekunów bardzo dobrze- czuła troska pani Iwony, zabawy z Kamilem i ulubione liczne spacery psa- lejka sprawiły, że suczka jest szczęśliwym maluchem. I szczęśliwi są jej opiekunowie i ja.